Rabu, 29 Jun 2011

alahai perangaii.

ingat,
jangan terlalu harap kan kasih sayang dari semua orang.
jangan terlalu harap yang semua orang boleh terima kita sebagaimana family kita terima kita.
jangan terlalu harap yang sume orang senang dengan apa yg kita buat.
bersyukur lah dengan apa yang kita peroleh. manusia. rambut sama hitam tapi hati lain lain

yea, bila saya sedih dan hati saya terguris. saya selalu ingat semua pesanan2 dr lecture saya.

kenapa ada je yang tak kena?
saya dah puas jaga hati orang, tp hati saya siapa nak jaga?

ok, betul cakap lect zira. kita tak boleh nak harapkan kasih sayang dari semua orang, kita mmg tak boleh nak halang bila orang dah mmg tak suka kat kita. nak buat macam mana kan? buat la baik macam mana pun tp kali hati cakap tak suka mmg taklah kan. sorry 2 say, zira tak maksudkan kat sape sape. ni sume atas ape yang zira penah alami. ohh ya, abah zira pun penah pesan.kita tak boleh nk puaskan hati sume orang. apa yang perlu zira lakukan sekarang, zira perlu bersyukur sebab zira masih ada family zira, kawan zira.Alhamdulilah.. btw, zira ada bff yang dah hampir 11 tahun pun friendship ktorg n alhamdulilah, so far mereka masih terima zira sbg bff diorang. thanks korangg

so,
zira tak kisah laa. tapi cuma satu je.kenapa masih ada hamba Allah di muka bumi ni bila susah amboii kemain lagikk zira tolongg tuu tolong niii,zira camne nak pegi blablabla,zira tolong tgkkan tutututu,zira potpetpotpet, tp bila kau dah senang.HAMBOI! kemain perli perli. ok ok, cool zira cool.
xpe. buat laa lagi.aku suka sangat perangai kau yang sangat Budiman tu.





fine,ni pesanan utk someone.sape makan cili terase lah pedasnye ye.zira tak kisah if awak tak hargai ape yg zira buat tp tolong lahh hargai segala jasa budi baik abah n mama zira. bukan nak ungkit tapi sedih woahh bila parents kite asek tanye je. ehh kawan zira yg budi bahasenye elok tu taknak dtg sini dah ke? ajak la dia dtg sini mama rindu nak borak borak dgn dia. mama,abah..klau lah mama n abah tau........ hmm





sabarlah duhai hati..

*sdang cuba sedaye upaya utk menghargai apa yang ada di depan mata, dan sedang cube menghargai sesiapa sahaja sebelum ia hilang dalam sekelip mata.